Leverings- en betalingsvoorwaarden in het licht van een afbetalingsregeling, hoe gaat een rechter ermee om

Veelvuldig wordt er dezerzijds gehamerd op het (juist) overeenkomen van leverings- en betalingsvoorwaarden. Dat het simpelweg ter beschikking hebben van zulke (actuele) voorwaarden een "must" is, wordt daarbij bekend verondersteld.


Een reden uit de praktijk: vaak wordt het mes in de buitengerechtelijke incassokosten gezet door rechters en in het merendeel van de gevallen gebeurt zulks op basis van steeds weer andere overwegingen. Sterker, het komt frequent voor dat een rechter op maandag volledige incassokosten toewijst, om diezelfde rechter op dinsdag volledig te zien afwijzen. Nee, het gaat daarbij dan niet om een substantieel andere casus, betreft het ook een verstekzaak en ook de rechtsgrond is hetzelfde, men doet simpelweg maar wat zonder dat er een rode draad valt te ontwaren.


Welnu, juiste en volledige leverings- en betalingsvoorwaarden reppen over een vastgesteld percentage buitengerechtelijke incassokosten dat bij non-betaling in rekening gebracht mag worden in zogenaamde business-to-business verhoudingen, al of niet in combinatie met een minimumbedrag ter zake. Mocht het nu in een incassoprocedure tot afspraken komen met een debiteur en er dientengevolge een betalingsregeling getroffen worden, dan is enkel al de mogelijkheid terug te kunnen vallen op een "x-bedrag" aan kosten, een welkome constatering. Als er vervolgens een afbetalingsregeling overeengekomen wordt en die onverhoopt niet nagekomen wordt, dan staat het een crediteur vrij om de regeling vervallen te verklaren en de gehele vordering ineens (weer) opeisbaar te stellen.


Die vervallen afbetalingsregeling en het daaruit voortvloeiende bedrag heeft dan te gelden als de basis voor een eis in een dagvaarding en dus niet meer een bedrag ter zake facturen, rente en buitengerechtelijke incassokosten apart. Wat er in zulke gevallen niet bij dagvaarding gevorderd wordt, kan dan dus ook niet op inconsequente gronden worden afgewezen. Oftewel, hoe concreter men (de hoogte van) incassokosten in voorwaarden vastlegt hoe meer daar in welk scenario dan ook de vruchten van geplukt kunnen worden.


Laten we immers wel wezen, wat er niet gevorderd wordt, wordt sowieso niet toegewezen, want rechters in Nederland zijn lijdelijk. Tja, dan weer wel...



« terug naar overzicht
: Constant & Van den Heuvel
: 26 mei 2017